Wyznajemy jednego Boga Wszechmogącego, stworzyciela wszystkiego co istnieje, który jest Bogiem miłującym, dobrym, sprawiedliwym, świętym, posiadającym wszelką moc i jako jedyny ma chwałę i majestat pozwalający odbierać modlitwy ludzi. Tylko jemu należy się cześć, chwała i uwielbienie. Bóg jest inicjatorem i wykonawcą naszego zbawienia, tylko dzięki Bogu uwierzyliśmy i zostaliśmy przez niego zbawieni. Plan zbawienia powstał zanim świat został stworzony, wtedy też Ojciec zaplanował, że Syn będzie wykonawcą zbawienia na krzyżu.
Ef 1:3 Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który nas ubłogosławił w Chrystusie wszelkim duchowym błogosławieństwem niebios;
4 W nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed obliczem jego; w miłości
Centrum naszej wiary to Pan Jezus Chrystus, nasz zbawiciel, odkupiciel; ten który dobrowolnie poszedł na śmierć krzyżową aby złożyć doskonałą ofiarę za nasz grzech. W nim pokładamy ufność, nadzieję na przyszłość i według słów Pana Jezusa prowadzimy swoje życie na ziemi. Pan Jezus przyniósł nam Ewangelię – dobrą nowinę, o miłości Bożej i wypływającym z niej plan zbawienia dla człowieka. Według tego planu zbawienie jest dostępne dla każdego z łaski na podstawie wiary;
J 3:16 Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny.
Pan Jezus jest prawdziwym Bogiem i człowiekiem, współczuł z nami we wszystkim z wyjątkiem grzechu, umarł na krzyżu jako sprawiedliwy za niesprawiedliwych i przez tą ofiarę zostaliśmy zbawieni od naszych grzechów, zostaliśmy usprawiedliwieni, usynowieni – jesteśmy dziećmi Bożymi, mamy Ojca w niebie do którego możemy modlić się wołając „Ojcze nasz…”. Tylko Pan Jezus jest naszym pośrednikiem do Boga w nim mamy zbawienie wykonane według Bożego planu.
Hebr 4:14 Mając więc wielkiego arcykapłana, który przeszedł przez niebiosa, Jezusa, Syna Bożego, trzymajmy się mocno wyznania.
15 Nie mamy bowiem arcykapłana, który by nie mógł współczuć ze słabościami naszymi, lecz doświadczonego we wszystkim, podobnie jak my, z wyjątkiem grzechu.
ITym 2:5 Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus,
Duch Święty – Pocieszyciel, został posłany przez Pana Jezusa, aby pouczać cały Kościół o Panu Jezusie, prowadzić wierzących we właściwym kierunku wiary i chronić Kościół przed atakami diabelskimi. Duch Święty jest tym samym jedynym Bogiem co Ojciec i Syn; ta prawda została objawiona wierzącym w Słowie Bożym – Biblii. Jest to sprawa trudna dla umysłu człowieka, dlatego przyjmujemy to wiarą. To On jest autorem całego Słowa Bożego, to On natchnął pisarzy – proroków, aby spisali wszystko to co jest nam potrzebne do zbawienia, wzrostu chrześcijańskiego i naszego pocieszenia.
J 14:26 Lecz Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w imieniu moim, nauczy was wszystkiego i przypomni wam wszystko, co wam powiedziałem.
J 16:13 Lecz gdy przyjdzie On, Duch Prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę, bo nie sam od siebie mówić będzie, lecz cokolwiek usłyszy, mówić będzie, i to, co ma przyjść, wam oznajmi.
Duch Święty jest obecny w Kościele i w każdym wierzącym, jest pieczęcią naszego zbawienia, rękojmią bezpieczeństwa w naszej wierze. Dlatego nasze zbawienie nie może zostać nam odebrane w żaden sposób.
Słowo Boże – Biblia jest dla nas jedynym ostatecznym autorytetem doktryny wiary, odrzucamy w tym zakresie wszelką tradycję, pozabiblijne objawienia, proroctwa albo głos ludzkiego autorytetu. Nie posiadamy katechizmu, ani spisanego wyznania, aby nie dawać żadnej okazji do odwoływania się do pozabiblijnych autorytetów. Biblia jest Słowem Bożym, jej przekaz jest święty, pełny, wystarczający dla naszego zbawienia i wzrostu chrześcijańskiego, dlatego pielęgnujemy czytanie Biblii i studiowanie jej treści. Poznawanie Biblii jest w istocie poznawaniem Boga, jego wielkości, świętości, dobroci, miłości oraz dzieł jakie dokonał w historii stworzonego przez siebie świata. Poznawanie Boga jest jednym z najważniejszych sposobów oddawania jemu czci.
Grzech jest podstawowym problemem człowieka powodującym jego totalny upadek, degenerację i jest powodem potępienia człowieka w obliczu Bożej świętości. Wszyscy ludzie są grzeszni, nie ma i nie było ani jednej osoby na świecie, która by była wolna od grzechu.
List do Rzymian 3:23 Gdyż wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej,
Z tego powodu każdy człowiek zasługuje na śmierć i piekło, jest martwy duchowo.
List do Rzymian 6:23 Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć,
Objawienie św. Jana 20:15 I jeżeli ktoś nie był zapisany w księdze żywota, został wrzucony do jeziora ognistego.
Zbawienie dla skruszonego grzesznika zostało przygotowane przez Pana Boga w Panu Jezusie i tylko w nim mamy zbawienie od grzechu.
Dzieje Apostolskie 4:12 I nie ma w nikim innym zbawienia; albowiem nie ma żadnego innego imienia pod niebem, danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni.
Zbawienie otrzymaliśmy z łaski Pana Boga, na podstawie wiary, darmo, na wieczność. Nie jest to zapłata za nasze uczynki, ale darem łaski Bożej.
List do Efezjan 2:8 Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar;
9 Nie z uczynków, aby się kto nie chlubił.
10 Jego bowiem dziełem jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków, do których przeznaczył nas Bóg, abyśmy w nich chodzili.
List do Rzymian 6:23 Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć, lecz darem łaski Bożej jest żywot wieczny w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.
Kościół jest społecznością ludzi zbawionych z łaski na podstawie wiary, nie jest to instytucja jakiejkolwiek denominacji, ale jest to Oblubienica Chrystusa, która zostanie zgodnie z obietnicą zabrana do jego domu na wieczną społeczność ze Zbawicielem i Bogiem.
Zbór jest częścią Kościoła który pielgrzymuje po obcym świecie ogłaszając Ewangelię zbawienia wszystkim wokoło, jest miejscem gdzie przebywa Duch święty i możliwe jest realizowanie wspólnotowego życia chrześcijańskiego zgodnie z pierwotnym wzorcem:
Dzieje Apostolskie 2:42 I trwali w nauce apostolskiej i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwach.
Pasterzami w Zborze Bożym są starsi, którzy posiadając różnorodne dary duchowe prowadzą społeczność lokalnego zboru na drodze wiary.
Ef 4:11 I On ustanowił jednych apostołami, drugich prorokami, innych ewangelistami, a innych pasterzami i nauczycielami,
12 Aby przygotować świętych do dzieła posługiwania, do budowania ciała Chrystusowego,
13 Aż dojdziemy wszyscy do jedności wiary i poznania Syna Bożego, do męskiej doskonałości, i dorośniemy do wymiarów pełni Chrystusowej,
Prowadzenie Zboru Bożego jest służbą, a nie władzą instytucjonalną.
1Pt 5:1 Starszych więc wśród was napominam, jako również starszy i świadek cierpień Chrystusowych oraz współuczestnik chwały, która ma się objawić:
2 Paście trzodę Bożą, która jest między wami, nie z przymusu, lecz ochotnie, po Bożemu, nie dla brzydkiego zysku, lecz z oddaniem,
3 Nie jako panujący nad tymi, którzy są wam poruczeni, lecz jako wzór dla trzody.
4 A gdy się objawi Arcypasterz, otrzymacie niezwiędłą koronę chwały.
5 Podobnie, młodsi, bądźcie ulegli starszym; wszyscy zaś przyobleczcie się w szatę pokory względem siebie, gdyż Bóg pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę daje.
Naszą nadzieją i tęsknotą jest powtórne przyjście Pana Jezusa, które ukończy czas łaski; Kościół (Oblubienica) zostanie zabrany do domu Bożego gdzie odbędzie się niebiańskie wesele, zaślubiny Chrystusa z Kościołem i według obietnicy zostaniemy na zawsze z Panem Jezusem jak małżonkowie połączeni węzłem małżeńskim.
Ew. Jana 14: 1 Niechaj się nie trwoży serce wasze; wierzcie w Boga i we mnie wierzcie!
2 W domu Ojca mego wiele jest mieszkań; gdyby było inaczej, byłbym wam powiedział. Idę przygotować wam miejsce.
3 A jeśli pójdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę znowu i wezmę was do siebie, abyście, gdzie Ja jestem, i wy byli.
4 I dokąd Ja idę, wiecie, i drogę znacie.
Objawienie św. Jana 19:6 I usłyszałem jakby głos licznego tłumu i jakby szum wielu wód, i jakby huk potężnych grzmotów, które mówiły: Alleluja! Oto Pan, Bóg nasz, Wszechmogący, objął panowanie.
7 Weselmy się i radujmy się, i oddajmy mu chwałę, gdyż nastało wesele Baranka, i oblubienica jego przygotowała się;
8 I dano jej przyoblec się w czysty, lśniący bisior, a bisior oznacza sprawiedliwe uczynki świętych.
9 I rzecze do mnie: Napisz: Błogosławieni, którzy są zaproszeni na weselną ucztę Baranka. I rzecze do mnie: To są prawdziwe Słowa Boże.
Tęsknimy do tej chwili, a czy ty także tęsknisz? Jeśli nie, to musisz koniecznie poznać Pana Jezusa naszego Pana i Zbawiciela.
AK.