Pierwsze polskie Zbory „braci” powstały na Śląsku Cieszyńskim i ich powstanie związane jest z osobą Józefa Mrózka sen. Prawie równocześnie w Warszawie pracę w duchu braci wolnych rozpoczął nawrócony ksiądz rzymskokatolicki Wacław Żebrowki, do którego później dołączyli dwaj inni byli księża katoliccy, Antoni Przeorski i Stanisław Bortkiewicz.

Józef Mrózek urodził się w roku 1882 w Cierlicku na Zaolziu. W roku 1900 nawrócił się pod wpływem lektury książki Baxtera „O wiecznym odpoczynku zbawionych”. W latach 1907-1909 kształcił się w Szkole Biblijnej Aliansu Ewangelicznego w Berlinie. Po powrocie w roku 1909 br. Józef Mrózek rozpoczął systematyczną pracę misyjną i pierwsze nabożeństwa odbywały się już w 1909 w Trzanowicach (Zaolzie). Praca ta rozszerzała się i w krótkim czasie objęła teren Bogumina, Karwiny, Cierlicka, Gołkowic i Cieszyna. Od roku 1922 zamieszkał w Nowych Hajdukach (obecnie Chorzów) i od tego czasu pracował misyjnie na terenie dawnych województw katowickiego i krakowskiego. Do pracy misyjnej br. Józefa Mrózka dołączyli następni bracia: Paweł Folwarczny, Karol Wowra, Józef Kuźnik i inni. Powstały kolejne Zbory w Krakowie, Tarnowie, Nowym Sączu, Lublinie, Piotrkowie Trybunalskim i Nierodzimiu.

Lata II wojny światowej znacznie ograniczyły rozwój pracy. Po wojnie, w roku 1947, powołane zostało do życia „Zjednoczenie Wolnych Chrześcijan”, obejmujące Zbory Polski południowej oraz Zbór warszawski, które to jeszcze w 1947 roku wraz ze Związkiem Ewangelicznych Chrześcijan i Stowarzyszeniem Stanowczych Chrześcijan stworzyło Zjednoczony Kościół Ewangeliczny. Do Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego dołączył w roku 1953 Kościół Wiary Ewangelicznej i Zjednoczenie Zborów Chrystusowych. Wolni Chrześcijanie działali w ramach ZKE do roku 1980. Wtedy to Wolni Chrześcijanie opuścili ZKE i utworzyli ponownie samodzielną społeczność pod nazwą Kościół Wolnych Chrześcijan. Spośród braci, którzy służyli po II wojnie światowej społeczności Wolnych Chrześcijan należałoby wymienić w szczególności br. Józefa Mrózka juniora, Józefa Prowera, Zdzisława Repsza i Andrzeja Wojnara.

Więcej o naszej historii przeczytasz tu: Nasza historia