Często pojawiają się pytania o kształt Zboru Bożego i służbę starszych. Poniżej przedstawiam dyskusję jaką prowadziłem na forum chrześcijańskim, odpowiadałem na pytania i wyrażone wątpliwości na temat funkcjonowania Zboru Bożego, nicki zmieniłem na „JA”, ” ON1″, „ON2”.
ON1: Ostatnio wraz z JA prowadziłem rozmowę nt. hierarchii w Kościele.
Zapraszam wszystkich do przedstawienia swojego zdania nt. kościelnej hierarchii tj. obowiązki, prawa, etc. biskupa(episkopaty), prezbitera, diakona
Zwykli chrześcijanie, czy wybrani nauczyciele?
Zapraszam do przedstawienia swojego zdania i ewentualnej dyskusji.
Oczywiście JA również zapraszam do przedstawienia jego stanowiska ponownie, tym razem na forum ogólnym.
JA: To co napisałem w poczcie prywatnej:
Biblia w NT używa greki klasycznej jako języka przekazu i w tym języku przedstawiona jest struktura Zboru Pańskiego. Nigdzie w NT nie znajdziemy jakiegoś ciała nadzorującego całość Zboru Bożego, nie znajdujemy hierarchii ani stanowisk kościelnych. Są natomiast wymienione służby i dary jakie wierzący otrzymują od Boga w celu budowania Zboru. Wyjaśniając kolejne terminy użyte w NT:
1) ecclesia – wywołani, tłumaczone w polskich Bibliach jako „kościół” oznacza zbiór wszystkich zbawionych czasu łaski. Poprawnie należałoby tłumaczyć na „Zbór Boży”, albo „Zbór”.
2) episcopos – opiekun, nadzorca, doglądający – tłumaczony w na „biskup”, który to termin jednoznacznie kojarzy się z hierarchią kościelną, a nie zawiera z w sobie elementu władzy nad innymi (1Ptr 5). Powinien być tłumaczony na jeden z tych znaczeń jakie wymieniłem lub podobne.
3) presbyteros – starszy – oznaczające kogoś z autorytetem mądrości i zdolności kierowania społecznością pod względem duchowym – spolszczone na prezbiter, czyli stanowisko kościelne.
4) diakonos – pomocnik – człowiek mający dar pomagania starszym i całemu Zborowi, spolszczony na diakon, także przedstawiany we współczesnych przekładach jako stanowisko kościelne.
5) poimene – pasterz – człowiek prowadzący stado, zapewniający jemu właściwą opiekę i pokarm. Spolszczone na pastor także rozumiany jako stanowisko kościelne.
W KWCh nie istnieje hierarchia, bo wszyscy zdajemy sobie sprawę z fałszywego zrozumienia terminów przez nominalne chrześcijaństwo i rozumiemy jaką strukturę zaplanował Pan Jezus dla jego Zboru. To co istnieje w KWCh jako organ nadzorczy czyli Rada KWCh wymuszone jest prawem cywilnym i nie ma swojego odpowiednika w naszym życiu duchowym, jest czysto formalną, cielesną strukturą wymaganą przez polskie prawo.
Oczywiście wewnątrz naszej społeczności istnieją tacy co szukają władzy, nawet czasami chcą używać tytułów kościelnych takich jak np. pastor. Ale bracia, dzięki Bożej pomocy, wybijają z głowy takim ludziom ich zapędy wodzowskie i wyjaśniają im na różny sposób że tak nie należy. Pan Jezus był przeciwny wszelkiego rodzaju tytulaturze:
Mat 23:6 Lubią też pierwsze miejsca na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach,
7 I pozdrowienia na rynkach, i tytułowanie ich przez ludzi: Rabbi.
8 Ale wy nie pozwalajcie się nazywać Rabbi, bo jeden tylko jest – Nauczyciel wasz, Chrystus, a wy wszyscy jesteście braćmi.
9 Nikogo też na ziemi nie nazywajcie ojcem swoim; albowiem jeden jest Ojciec wasz, Ten w niebie.
10 Ani nie pozwalajcie się nazywać przewodnikami, gdyż jeden jest przewodnik wasz, Chrystus.
11 Kto zaś jest największy pośród was, niech będzie sługą waszym,
Służba jest najwłaściwszym terminem i sensem działania episcopos, presbyteros, diakonos, poimene, didaskalos.
ON2: Generalnie zgadzam się z JA odnośnie zboru lokalnego ale jest kilka zagadnień, które nie są dla mnie jasne np:
– w jaki sposób byli wybierani starsi? kto ich wybierał i ich ustanawiał?
– kto i w jaki sposób ma usunąć starszego jeżeli np. głosi herezje?
– czy nie ma śladu jakiej zwierzchności ponad zborowej w tym, że ap Paweł wysłał Tymoteusza lub Tytusa (nie pamiętam) aby ustanowił starszych po zborach? I czy on ich miał wybrać, czy tylko zaakceptować wybranych przez zbór?
– kim byli ewangeliści i jaki mieli zakres obowiązków i czym się różnili od apostołów? 
JA:
ON2 pisze: Generalnie zgadzam się z JA odnośnie zboru lokalnego ale jest kilka zagadnień, które nie są dla mnie jasne np:
– w jaki sposób byli wybierani starsi? kto ich wybierał i ich ustanawiał?
Każda służba jest według tego jak Duch Święty rozdziela dary. W czasie formowania się Zboru Bożego, w NT apostołowie byli organizatorami struktur pierwszych zborów np. przez swoich współpracowników.
Tt 1:5 Pozostawiłem cię na Krecie w tym celu, abyś uporządkował to, co pozostało do zrobienia, i ustanowił po miastach starszych, jak ci nakazałem,
Paweł pozostawił Tytusowi i także Tymoteuszowi wytyczne według których starsi byli powoływani do służby. Dzisiaj mamy podobną sytuację z tym, że nie mamy apostołów, jednak mamy list apostolski. Zbór jako społeczność naznaczona Duchem Świętym ma władzę powoływania ludzi do służby, podobnie jak zbór w Antiochii który posłał apostoła Pawła i Barnabę do służby ewangelizacyjnej.
Dz 13:1 W Antiochii, w tamtejszym zborze, byli prorokami i nauczycielami: Barnaba i Symeon, zwany Niger, i Lucjusz Cyrenejczyk, i Manaen, który się wychowywał razem z Herodem tetrarchą, i Saul.
2 A gdy oni odprawiali służbę Pańską i pościli, rzekł Duch Święty: Odłączcie mi Barnabę i Saula do tego dzieła, do którego ich powołałem.
3 Wtedy, po odprawieniu postów i modlitwy, nałożyli na nich ręce i wyprawili ich.
4 A oni, wysłani przez Ducha Świętego, udali się do Seleucji, stamtąd zaś odpłynęli na Cypr,
Pomimo tego że Paweł był apostołem to jednak poddał się decyzji zboru w sprawie misji. Istotną rzeczą jest to, że to Duch Święty posyła do służby, a starsi mają zdolność duchową do rozpoznania działania Ducha Świętego.
Zbór jako społeczność – starsi, którzy w nim służą mają tę władzę aby rozpoznać i wyznaczyć osoby które spełniają kryteria duchowe potrzebne do służby.
– kto i w jaki sposób ma usunąć starszego jeżeli np. głosi herezje?
Ci którzy powołują mają co najmniej dwa obowiązki:
1. właściwie rozpoznać brata obdarowanego przez Ducha Świętego nadającego się do służby według kryteriów z listów do Tymoteusza i Tytusa.
2. Pielęgnować dyscyplinę w zborze, aby żaden fałszywy nauczyciel nie głosił herezji.
Starsi mają władzę powoływania jak i odwoływania – dyscyplinowania braci mających wykonywać służbę dla Pana i ku zbudowaniu Zboru. Praktyka wieków funkcjonowania chrześcijaństwa uczy, ze jeśli ten obraz Zboru Bożego jest łamany niechybnie dochodzi do odstępstwa i herezji. Istnienie hierarchii kościelnej cementuje pojawiające się odstępstwo i taka społeczność – denominacja idzie coraz głębiej w religię i buduje ludzką instytucję, a nie duchowy Zbór Boży.
– czy nie ma śladu jakiej zwierzchności ponad zborowej w tym, że ap Paweł wysłał Tymoteusza lub Tytusa (nie pamiętam) aby ustanowił starszych po zborach? I czy on ich miał wybrać, czy tylko zaakceptować wybranych przez zbór?
O tym fakcie pisałem wyżej; posłanie Tytusa do zborów miało na celu uporządkowanie sytuacji z powodu nieznajomości zasad funkcjonowania Zboru Bożego. W tym czasie nie istniał cały NT i bezpośrednie działanie apostołów przez swoich posłańców było uzasadnione. Dzisiaj wiemy jak postępować z powodu pełni Słowa jakie dostaliśmy po skompletowaniu Biblii. Jest wiele wskazówek, że zbory są autonomiczne, ale nie niezależne. My wszyscy – zbawieni z łaski jesteśmy zależni od siebie jak ręka jest zależna od nogi , albo głowy czy płuc. Jednak nawet głowa (piszę o tej cielesnej, bo duchową głową jest Pan Jezus) nie może powiedzieć do nogi „od dzisiaj będziesz ręką”, bo pozycję w Zborze określa jego Stwórca – Pan Jezus. Ręka nie może żyć właściwie bez nogi, nie wykona wszystkiego jeśli noga nie pójdzie tam gdzie trzeba.
– kim byli ewangeliści i jaki mieli zakres obowiązków i czym się różnili od apostołów?
Apostołowie byli szczególnymi osobami powołanymi osobiście przez Pana Jezusa, było ich dwunastu. Nigdy w historii nie został powołany inny apostoł Pana Jezusa. Jednak zbory mają swoich apostołów – posłanych, takie jest znaczenie tego terminu. W sensie funkcjonalnym są oni podobni do dwunastu apostołów z wyjątkiem autorytetu przekazania nowego Słowa i objawienia, które zakończyło się w NT. Ewangeliści, misjonarze są swego rodzaju apostołami i mają za zadanie przekazanie ewangelii tym, do których ona jeszcze nie dotarła. Apostołowie swoją władzę mieli daną wprost od Pana Jezusa i jak można zauważyć nie nadużywali tej władzy. Piotr pisał:
1Pt 1:1 Starszych więc wśród was napominam, jako również starszy i świadek cierpień Chrystusowych oraz współuczestnik chwały, która ma się objawić:
2 Paście trzodę Bożą, która jest między wami, nie z przymusu, lecz ochotnie, po Bożemu, nie dla brzydkiego zysku, lecz z oddaniem,
3 Nie jako panujący nad tymi, którzy są wam poruczeni, lecz jako wzór dla trzody.
Pisał jako synpresbyteros – „współstarszy”, nie wynosił się jako apostoł choć pozycja jego była wyższa niż innych starszych. Wskazywał, że w zborze starsi są sługami, a nie panującymi.
AK.